Buiten spel

Chiropractoren hebben een dikke huid.

Geschreven door chiropractor Irma Lukkien-Blom

NCA-bvd-95.jpg

Je vak steeds opnieuw verdedigen, tot in den treure uitleggen wat je doet en waarom, uitgemaakt worden voor kwakzalver, uiteenzetten waarom je geen ‘bottenkraker’ bent maar een professional op het gebied van bewegings- en zenuwstelsel, duidelijk maken dat je veilige zorg levert, op elke verjaardag dezelfde foutieve denkbeelden over je vak corrigeren, lang niet altijd serieus genomen worden door andere zorgprofessionals, je soms een roepende in de woestijn voelen als je vraagt om samenwerking, steeds maar weer het -ja-ik-heb-écht-lang-gestudeerd-verhaal. Chiropractor zijn betekent vaak incasseren, overeind blijven en doorgaan. Maar het went, het wordt makkelijker.

Het wórdt ook makkelijker: steeds meer Nederlanders, ook zorgend Nederland, schat chiropractie naar waarde. Het vak groeit, evenals het aantal chiropractoren, en het aantal patiënten (de laatste groep helaas veel sneller dan de eerste). Wat echter niet meegroeit, is de officiële erkenning van ons vak. Binnen het Nederlandse zorgverzekeringssysteem, in tegenstelling tot dat van veel andere landen, valt chiropractie nog steeds onder complementaire geneeswijzen. En geloof me, daar wordt op dagelijkse basis hard aan gewerkt om er verandering in te brengen, maar hoe was ook al weer dat gezegde met dat dode paard?

Wat echter niet went, is dat wij door dit gebrek aan erkenning voor de tweede maal in de corona-crisis buiten spel zijn gezet sinds het ingaan van de nieuwe maatregelen afgelopen dinsdag. “Waarom mogen jullie niet openblijven terwijl (vul hier willekeurige reguliere professie in de zorg in) dat wel mogen?” werd ons ontelbaar vaak gevraagd tijdens het afbellen van patiënten. Ik ben het antwoord maar gaan versimpelen naar: “politieke kwestie”.

Ik moet zeggen: het huilen stond mij nader dan het vieren van mijn verjaardag, die eerste dag na de aanscherping van de maatregelen. Het behoeft geen uitleg dat chiropractoren het belang van het indammen van de corona-besmettingen erg serieus nemen. Echter raakt het ons diep in ons zorghart dat we nu onze patiënten, en dat zijn er heel veel, opnieuw in de kou moeten laten staan. Intense hoofdpijn, acute lage rugklachten, huilende baby's: we mogen er niet aankomen.

En dat heeft weinig te maken met besmettingrisico's, en alles met achterstallige wetgeving. Ik denk dat ik namens alle chiropractoren mag spreken dat het pijn doet om niet de zorg te mogen leveren die velen van u zo hard nodig hebben. Die dikke huid helpt daar niet zo goed tegen.

Onder ons bestuur en onze leden wordt de afgelopen dagen maar weinig genetflixt – er wordt hard gewerkt om aan overheidsinstanties duidelijk te maken dat het voor velen van groot belang is dat de praktijken eerder dan 19 januari open gaan. Wilt u helpen? Ga dan naar bit.ly/Chiropractienoodzakelijk-petitie en teken de petitie. U kunt gratis lid worden van de Belangenvereniging Patiënten Chiropractie en het zou ook fijn zijn als u de petitie met uw naasten wilt delen. We hopen u op korte termijn terug te zien in de praktijk!

Vorige
Vorige

Maatwerk, niet geschikt als crisiswoord

Volgende
Volgende

Waarom wil je dat weten?